Górka Prudnicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Górka Prudnicka
wieś
Ilustracja
Kapliczka-dzwonnica
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

prudnicki

Gmina

Biała

Liczba ludności (2011)

211[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-220[3]

Tablice rejestracyjne

OPR

SIMC

0491251

Położenie na mapie gminy Biała
Mapa konturowa gminy Biała, w centrum znajduje się punkt z opisem „Górka Prudnicka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Górka Prudnicka”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Górka Prudnicka”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Górka Prudnicka”
Ziemia50°26′14″N 17°40′55″E/50,437222 17,681944[1]

Górka Prudnicka (dodatkowa nazwa w j. niem. Ernestinenberg) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Biała[4]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Kotliny Raciborskiej, będącej częścią Niziny Śląskiej.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.

Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 211 osób[2].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 13 km od granicy z Czechami, w zachodniej części Kotliny Raciborskiej. Należy do Euroregionu Pradziad[5].

Środowisko naturalne[edytuj | edytuj kod]

W Górce Prudnickiej panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +8,3 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Górki Prudnickiej wynoszą 612 mm. Dominują wiatry zachodnie[6].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje wieś jako kolonię pod polską nazwą Górka, a także niemiecką Ernestinenberg we fragmencie: „Ernestinenberg (Górka)”[7]. Krótko po II wojnie światowej wieś nosiła nazwę Górka[8].

W historycznych dokumentach nazwę miejscowości wzmiankowano w różnych językach oraz formach: Ernestinenberg, Górka (1845), Ernestinenberg, Górka (1941), Ernestinenberg – Górka Prudnicka, -i -ej, górecki (1947), Górka Prudnicka, -ki -kiej (1980)[9].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Centrum wsi

Wieś została założona w pierwszej połowie XIX wieku, co czyni ją najmłodszą w gminie. Po raz pierwszy notowana była w 1845 jako Ernestinenberg. Posługiwała się herbem. Niegdyś było tu miejsce handlu drewnem, a wieś była kolonią robotników. Istniała tu również karczma[10]. W XIX wieku w Górce Prudnickiej funkcjonował wiatrak holenderski[11] w kształcie wieży. W 1850 zbudowano w niej murowaną kapliczkę-dzwonnicę[10].

Pieczęć Górki Prudnickiej (1911)

Wieś posiadała swoją własną pieczęć, która przedstawiała w polu górę pomiędzy dwoma świerkami, a w otoku napis: GEMEINDE ERNESTINENBERG / KREIS NEUSTADT O/S. (pol. Gmina Górka Prudnicka / Powiat Prudnicki, Górny Śląsk)[12]. Według spisu ludności z 1 grudnia 1910, na 269 mieszkańców Górki Prudnickiej 2 posługiwało się językiem niemieckim, a 267 językiem polskim[13].

W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Górka Prudnicka znalazła się po stronie wschodniej, w obszarze objętym plebiscytem[14], w obwodzie nr 8 powiatu prudnickiego[15]. Do głosowania uprawnionych było w Górce Prudnickiej 225 osób, z czego 123, ok. 54,7%, stanowili mieszkańcy (w tym 119, ok. 52,9% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 223 głosy (ok. 99,1% uprawnionych), w tym 223 (100%) ważne; za Niemcami głosowało 206 osób (ok. 92,4%), a za Polską 17 osób (ok. 7,6%)[16]. Podczas III powstania śląskiego, 17-letni Franz Weiss, mieszkaniec Górki Prudnickiej, został rozstrzelany 5 czerwca 1921 przy Kanale Kłodnickim, ponieważ uznano go za polskiego szpiega, gdy próbował przedostać się z Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego do swojej rodzinnej miejscowości[17].

W latach 1945–1950 Górka Prudnicka należała do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego.

W latach 1945–1954 i 1973–1975 wieś należała do gminy Łącznik[8][18][19].

W 1949 we wsi znajdował się kotlarz[20].

Liczba mieszkańców wsi[edytuj | edytuj kod]

  • 1933 – 252[21]
  • 1939 – 693 (razem z Brzeźnicą)[21]
  • 1966 – 256[22]
  • 1998 – 245[23]
  • 2002 – 233[23]
  • 2009 – 215[23]
  • 2011 – 211[23]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[24]:

  • ruina wiatraka holendra, z XIX w., wypisane z księgi rejestru.

Zgodnie z gminną ewidencją zabytków w Górce Prudnickiej chroniona jest ponadto[25]:

  • kaplica-dzwonnica

Transport[edytuj | edytuj kod]

Przystanek autobusowy

Górka Prudnicka posiada połączenia autobusowe z Białą, Głuchołazami, Korfantowem, Opolem, Prudnikiem, Rzymkowicami. We wsi znajduje się jeden przystanek autobusowy[26].

Transport autobusowy w Górce Prudnickiej obsługiwany był przez PKS Prudnik[27]. W 2004 prudnicki PKS został sprywatyzowany z udziałem Connex Polska[28]. W 2008, w wyniku połączenia spółek PKS Connex Prudnik i PKS Connex Kędzierzyn-Koźle, utworzona została spółka Veolia Transport Opolszczyzna[29], w 2013 przejęta przez Arriva Bus Transport Polska[30]. W 2019 Arriva wycofała się z Prudnika[31]. Wówczas organizacją przewozów pasażerskich w Górce Prudnickiej i okolicy zajęły się ościenne PKS-y[32]. W grudniu 2021 powołano Powiatowo-Gminny Związek Transportu „Pogranicze”, mający na celu poprawę jakości transportu[33].

Religia[edytuj | edytuj kod]

Katolicy z Górki Prudnickiej należą do parafii św. Stanisława Biskupa w Ligocie Bialskiej (dekanat Biała)[34].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Wjazd do Górki Prudnickiej od strony Brzeźnicy z oznakowaniem tras rowerowych

Oddział PTTK „Sudetów Wschodnich” w Prudniku ustanowił turystyczną Odznakę Krajoznawczą Ziemi Prudnickiej, którą zdobywa się poprzez zwiedzenie odpowiedniej liczby obiektów w miejscowościach położonych na ziemi prudnickiej, w tym w Górce Prudnickiej[35].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Przez Górkę Prudnicką prowadzi szlak turystyczny:

Szlaki rowerowe[edytuj | edytuj kod]

Przez Górkę Prudnicką prowadzą szlaki rowerowe[37]:

Bezpieczeństwo[edytuj | edytuj kod]

W zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz innych miejscowych zagrożeń w Brzeźnicy i Górce Prudnickiej działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej[38].

Miejscowość jest pod opieką dzielnicowego rejonu służbowego nr 16 Komendy Powiatowej Policji w Prudniku (Posterunek Policji w Białej)[39].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 36021
  2. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych – Poczta Polska. „Spis numerów adresowych”, s. według indeksu nazw, 2013. Warszawa: Poczta Polska S.A.. 
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. Mapa interaktywna [online], emapy.com [dostęp 2020-08-17].
  6. Klimat: Górka Prudnicka: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu – Climate-Data.org [online], pl.climate-data.org [dostęp 2020-08-17].
  7. Triest 1865 ↓, s. 1093.
  8. a b Podział administracyjny województwa śląsko-dąbrowskiego wraz ze skorowidzem gmin i gromad (stan z dnia 1 stycznia 1946), Wydawnictwa Instytutu Śląskiego, 1947.
  9. Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski, t. III, E-I, hasło „Górka Prudnicka”. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1999, s. 301. ISBN 83-87795-45-3.
  10. a b Górka Prudnicka – Urząd Miejski w Białej [online], biala.gmina.pl [dostęp 2020-08-17].
  11. Zachariasz Mosakowski, Górka Prudnicka, wiatrak [online], Centralna Baza Danych o Młynach w Polsce, 25 listopada 2019 [dostęp 2023-08-20].
  12. 881 Ernestinenberg (Górka Prudnicka) [online], Pieczęcie gminne na Śląsku, 13 sierpnia 2021 [dostęp 2024-01-11] (pol.).
  13. Kazimierz Nabzdyk, Rezultaty wyborów w powiecie prudnickim na początku XX wieku – szkic demograficzny, „Ziemia Prudnicka”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2007, s. 74.
  14. Natomiast z pow. prudnickiego należą do terenu plebiscytowego tylko następujące gminy, które tutaj poniżej według polskich i niemieckich nazw imiennie podajemy, „Instrukcja dla Komitetów Parytetycznych”, 2, 1921, s. 22.
  15. Plebiscyt na Śląsku, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 3 (426), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 21 stycznia 1999, s. 10, ISSN 1231-904X.
  16. Landsmannschaft der Oberschlesier in B-W [online], web.archive.org, 29 stycznia 2017 [dostęp 2023-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-29].
  17. Robert Hellfeier, Tajemnica płyty nagrobnej, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 42 (1551), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 14 października 2020, s. 14, ISSN 1231-904X.
  18. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
  19. Uchwała Nr XVIII/100/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie opolskim (Dz. Urz. WRN w Opolu z 11 grudnia 1972 r. Nr 14, poz. 167).
  20. Śląsk 1949 ↓, s. 375.
  21. a b Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Neustadt in Oberschlesien [online], verwaltungsgeschichte.de [zarchiwizowane z adresu 2017-07-08].
  22. Ludność wiejska. Wyniki badania struktury ludności wsi z dnia 15 X 1966, Opole: Wojewódzki Urząd Statystyczny w Opolu, 1969, s. 219.
  23. a b c d Górka Prudnicka [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-09-26], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  24. Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 103. [dostęp 2013-01-08].
  25. Ewidencja – Gmina Biała [online], bip.wuozopole.pl [dostęp 2023-02-11].
  26. Rozkład jazdy PKS na przystanku Górka Prudnicka, gm. Biała [online], e-podroznik.pl [dostęp 2023-08-18].
  27. PKS Connex Prudnik / Przewozy pasażerskie / Rozkład jazdy [online], pks-prudnik.com.pl [dostęp 2024-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2006-10-23].
  28. Damian Wicher, Nowy PKS, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 49 (732), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 grudnia 2004, s. 5, ISSN 1231-904X.
  29. Zbigniew Taylor, Ariel Ciechański, Deregulacja i przekształcenia przedsiębiorstw transportu lądowego w Polsce na tle polityki spójności UE: Deregulation and transformation among Poland’s surface-transport companies against the background of the EU cohesion policy, IGiPZ PAN, 29 grudnia 2017, s. 126, ISBN 978-83-61590-74-3 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  30. Arriva przejmuje Veolia Transport Polska. infobus.pl, 2013-06-06. [dostęp 2024-04-08].
  31. Arriva zamyka komunikację lokalną w sześciu ośrodkach [online], transport-publiczny.pl, 28 listopada 2018 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  32. Maciej Dobrzański, Kto od lipca obsłuży przewozy pasażerskie? [online], Prudnik24, 16 lutego 2019 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  33. Maciej Dobrzański, Powołują związek, który ma ułatwić komunikację [online], Prudnik24, 18 sierpnia 2021 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  34. Parafie według dekanatów [online], diecezja.opole.pl [dostęp 2023-05-02] (pol.).
  35. Regulamin Odznaki Krajoznawczej Ziemi Prudnickiej [online], prudnik.pttk.pl [dostęp 2024-01-01].
  36. Ścieżki rowerowe – Urząd Miejski w Białej [online], biala.gmina.pl [dostęp 2020-08-17].
  37. Okolice Prudnika, [w:] Karol Kawałko, Szlaki rowerowe Śląska Opolskiego, Piła: Wydawnictwo BIK: na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Opolskiego, 2009, s. 13, ISBN 978-83-7618-031-1.
  38. Jednostki OSP oraz OSP KSRG – Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Prudniku [online], gov.pl [dostęp 2024-02-24] (pol.).
  39. Posterunek Policji w Białej [online], prudnik.policja.gov.pl [dostęp 2024-02-25] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]